Plany na przyszłość

Niełatwo o tym ani pisać, ani mówić. Nie wiem co mnie czaka... Wtedy, podczas pobytu na Sycylii, uświadomiłem sobie, że nie mogę siedzieć spokojnie, gdy tylu ludzi egzystuje tylko, nie żyje - bez nadziei, bez celu dla którego warto żyć. Wkrótce potem podjąłem decyzję wyjechania na misje - jako kapłan diecezjalny. Teraz, każdego dnia, staram się przygotować na wszystko, a możliwości jest wiele, tak jak bogate jest życie. Myśl o Afryce zawsze napawa radością, ale i niepewnością. Dopóki jednak wiem, że nie jestem sam - jestem silny. I o to zawsze wszystkich proszę: o pamięć i o modlitwę.
Nic więcej.

Wokół mnie, wokół nas wszystkich, żyje mnóstwo dobrych, młodych ludzi - otwartych, o kochających sercach. Oni tylko czasami czekają na jakiś impuls - trzeba ich tylko dostrzec, wyczuć ich intencje, by pokazać prawdę o życiu i dać ten impuls na który czekają, a bez którego niejednokrotnie nie mają odwagi, albo nie widzą możliwości realizowania swoich pragnień.

WSTECZ