Strona główna w Galeria ZDJĘĆ w Kilka słów o mnie w Wolontariat w Plany na przyszłość w Kościół afrykański w

Moja diecezja w Można pomóc w Drobiazgi w Informacje w Forum

sglodzik@misje.pl lub adres alternatywny smglodzik@gawab.com - bez załączników, tryb tekstowy!

   



  • Wolontariat Międzynarodowy (VOICA)

    Co to jest VOICA???

    VOiCA dla wielu ludzi znaczy wiele rzeczy... Dla Sióstr Misjonarek VOiCA daje szanse na posiadanie dwóch pomocnych rąk, które włączają się do pracy misyjnej. Dla wolontariusza/wolontariuszki VOiCA oznacza drogę służenia najuboższym, najbardziej potrzebującym, drogę życia doświadczeniem wiary, we wspólnocie chrześcijan. Dla samych najuboższych VOiCA oznacza świadectwo ludzi młodych i dorosłych, którzy opuszczają swoje domy i zajęcia, aby być z nimi - "ubogimi w duchu". Natomiast dla Siostry Kanosjanki VOiCA oznacza dostrzeżenie cząstek Charyzmatu zasianego przez Boga w sercach wolontariuszy, którzy doświadczyli najhojniejszej łaski Ducha Świętego. A czym jest naprawdę VOiCA...?

    VOiCA - Międzynarodowy Wolontariat Kanosjański jest odpowiedzią na potrzeby dzisiejszych czasów, a także sposobem wyrażania Charyzmatu św. Magdaleny, która mówi nam: "Miłość jest rozprzestrzeniającym się ogniem, który stara się wszystko ogarnąć". VOiCA staje przed nami dzisiaj jako:
    - nowy sposób okazywania naszej tożsamości apostolskiej: "sprawiać, aby Jezus był poznany i pokochany", poprzez angażowanie młodzieży i dorosłych świeckich;
    - wysiłek aby wspólnie odpowiedzieć na nowe przejawy ubóstwa materialnego oraz zatracanie prawdziwych wartości;
    - okazja, aby wychowywać i formować w wartościach ewangelicznych osoby, z którymi także i my jako wspólnoty religijne, wspólnie wzrastamy w wierze, włączeni w rzeczywistość Kościoła oraz środowisko społeczno-kulturalne";
    - droga, na której może rozkwitnąć Misyjny Laikat Kanosjański.

    W kilku słowach, celem wolontariatu kanosjańskiego jest "pobudzanie i formowanie apostołów dla Królestwa Bożego w różnych środowiskach życia społecznego i kościelnego", a w ten sposób promowanie potrzeb ludzi ubogich.

    Jak powstał wolontariat???

    Refleksje na temat Wolontariatu Kanosjańskiego zrodziły się w 1987 roku w SEICA (Międzynarodowy Sekretariat Kanosjański). Wkrótce potem uformowano grupę sióstr, która miała zbadać tę propozycję stworzenia podstaw ogólnego projektu. Grupa ta zgłębiała motywy powstania takiego wolontariatu, nie w sensie szerszego spojrzenia, ponieważ wspólnoty kanosjańskie już dostrzegały jego potrzebę, lecz w sensie głębszego rozumienia go jako "doświadczenia określonej służby, która wymaga pełnego zaangażowania się całej osoby na pewien okres czasu".

    Poza tym, apostolski mandat aby być "wychowawcą wiary" , który posiadają Kanosjanki, od czasu swojego powstania, również został wzięty pod uwagę. Określono więc podwójny wymiar wizji Wolontariatu Kanosjańskiego:
    1. Włączenie dorosłych świeckich w służbę ubogim braciom.
    2. Formację młodych, aby oni z kolei mogli formować innych, i aby uwrażliwiali siebie i innych na potrzeby ludzi znajdujących się "na ostatnim miejscu".

    Jak jest zorganizowany???

    VOiCA jest organem zajmującym się studium, refleksją oraz koordynacją inicjatyw wolontariatu. Międzynarodowa Koordynatorka, która należy do Międzynarodowego Sekretariatu Kansjańskiego (SEiCA), ma za zadanie promować w Instytucie działalność wyznaczoną przez charyzmat VOiCA, a także koordynować i weryfikować inicjatywy Wolontariatu na poziomie międzynarodowym, współpracując przy tym z jedną z Radnych Generalnych. Poza Międzynarodową Koordynatorką są też koordynatorki narodowe i prowincjalne, oraz siostry animatorki, które pełnią ważną funkcję w procesie formacji wolontariuszy.

    Jak funkcjonuje???

    "Zakładamy, ...że propozycja posługi Wolontariatu zawiera w sobie wiele możliwości formacyjnych i będzie zachętą dla młodych, aby wyszli poza krąg własnych spraw i brali na siebie odpowiedzialność za innych, aby poznawali i dzielili kulturę i wartości innych narodów, odkrywali piękno różnorodności w sposobie wyrażania wiary oraz przyjęli Boży plan wobec nich". W tym celu VOiCA proponuje młodzieży oraz dorosłym możliwość służenia ubogim podczas okresu tzw. "doświadczenia zanurzenia się" (1-2 miesięcy), przez krótki okres czasu (1-6 miesięcy) oraz przez dłuższy okres czasu (ponad rok). Po pewnym okresie rozeznania osoba zainteresowana pracą jako wolontariusz przedstawia prośbę Międzynarodowemu Zespołowi Koordynacyjnemu. Od tej chwili wchodzi w relację z Wolontariatem lub też z poszczególnymi wspólnotami przyjmującymi wolontariuszy. Podstawowymi elementami charakterystycznymi dla Wolontariatu Kanosjańskiego są: duchowość, formacja, wspólnota i służba. Wolontariusze, którzy wyjeżdżają na długi okres czasu, przed udaniem się na misje są zobowiązani do przeżycia czasu formacji w Centrum VOiCA. Przez 3-6 miesięcy przyszli wolontariusze mieszkają wspólnie, uczą się potrzebnych języków i przygotowują się do życia na misjach. VOiCA zachęca wolontariuszy, aby po swoim doświadczeniu misyjnym pozostali w kontakcie z misjami oraz aby w swoich miejscowościach (miejscach zamieszkania, pracy, nauki) dawali świadectwo o pracy misyjnej oraz przyjmowali bardziej "misjonarski" styl życia.


    Krótkie świadectwa wolontariuszy:

    Muzyka w Komuge rozbrzmiewająca radością i wiarą, wyraża się tam w sposób najbardziej odpowiadający temu ludowi, włączając dzieci i pozwalając im być sobą, takimi jacy są w tym momencie, tak że nie przeżywają oni frustracji spowodowanej tym, że muszą szybko rosnąć, aby stać się niezależnymi, dorosłymi ludźmi. Chciałbym, aby dzięki tym doświadczeniom mogło powrócić na nowo życie proste, bogate w wiarę i pełne zaufania pośród małych, spraw codzienności.
    Gregorio Cristante (It), Wolontariusz Kanosjański w Komuge, Tanzania, lato 1998 roku.


    Bycie świeckim wolontariuszem kanosjańskim przez skromne dwa i pół roku (od września 1996 do grudnia 1998) było najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek robiłam. Moje doświadczenie w każdej sytuacji można określić słowami piosenki: "Oto jestem, Panie..." Trudno jest być dyspozycyjnym wobec Pana, oddając mu swoją obecność, ale kiedy się tak czyni, to On dokonuje reszty.
    Meredith J. Snediker, Amerykańska Wolontriuszka Kanosjańska, Meksyk 1997-1998, Togo'98.


    Po przyjeździe do Mindanao, na miejsce mojego pobytu, ciągle napotykałam na wiele niespodzianek. Wolontariusze wydawali się jakby innymi ludźmi. Ich energia zadziwiała mnie. Znaleźli coś, co wypełniało ich od środka i ich twarze były przemienione, pełne radości. Spontaniczność, radość, ciepło i otwartość filipińskich dzieci, które wzrastały w ubóstwie, odmieniły serca tych młodych ludzi. Widziałam, że doświadczali tego, że są akceptowani i niezbędni. Jeżeli wszyscy młodzi Japończycy mieliby okazję przeżyć takie doświadczenie, to myślę, że Kościół w Japonii mógłby mieć nową nadzieję na przyszłość.
    Nakajima Kinoko (Jp), mama zaproszona, aby pojechać z grupą młodych japońskich wolontariuszy jako przewodniczka i opiekunka.


    Osobiście otrzymałam więcej niż mogłam dać: otrzymałam "bezwarunkową miłość". Miałam wiele czasu na refleksje, myślenie, przemianę myślenia... A teraz proste życie sprawia, że jestem szczęśliwa... Zrozumiałam, że być wolontariuszem oznacza kochać bezinteresownie, pokornym sercem..."
    Fabiana Ottelli (It), Wolontariuszka w Brazylii, latem 1998 roku.


    Kiedy po tym doświadczeniu wróciłam do Japonii, mój sposób myślenia zmienił się. Czuję pragnienie zrobienia czegoś, aby przemienić niepokój i smutek dzieci w radość i pogodę ducha. ... Zastanawiam się, jak mogłabym przyczynić się do budowania społeczeństwa, w którym dziecko byłoby chronione przez rodziców i mogłoby żyć spokojnie.
    Fujisawa Atsuko, Wolontariuszka z Japonii pracująca latem 1998 roku na Filipinach.


    Bardzo mi smutno, że wyjeżdżam z PNG (Papua Nowa Gwinea), ale wiem, gdzieś w sercu, że Bóg wzywa mnie teraz do spełnienia mojego marzenia, którym jest AFRYKA. PNG pozostanie na zawsze w moim sercu... tamtejsi ludzie... piękno tego kraju ... uzyskana pomoc w osobistym wzrastaniu. Moja misja toczy się dalej...
    Maria Cecilia Icaro, filipińska Wolontariuszka Kanosjańska w PNG, czerwiec'97 - grudzień'98 (obecnie pracujaca w misji w Togo, w zachodniej Afryce).

    Podsumowując to doświadczenie zachęcałabym do niego wszystkich. Było ono dla mnie bardzo pouczające i pomocne. Ludzie otwierali przede mną swoje serca i zawarłam wiele przyjaźni, o których będę zawsze pamiętała. Mam nadzieję, że pewnego dnia wrócę jeszcze do Indii.
    Rowena Paterson, australijska Wolontariuszka Kanosjańska od sierpnia do grudnia'98.

    BIURO VOICA:
    Via Aurelia Antica, 180
    00 165 Roma

    Tel. (0039) 6 39375103 lub (0039) 6 39366914
    Fax (0039) 6 63855885
    E-mail:
    voica@fdcc.org
    Web site:
    http://www.fdcc.org

    SIOSTRY KANOSJANKI W POLSCE:
    Siostry Kanosjanki - Córki Miłości
    Gosławice 102
    33-122 Wierzchosławice

    Tel. (014) 6796417 lub (014) 6796416
    E-mail:
    kanosapol@tarnow.opoka.org.pl


    WSTECZ

 

Powrót na górę strony